Vrij lijf, leren luisteren naar je lichaam
Hier kan je de aflevering bekijken. Lees je liever, dan kan je een samenvatting lezen onder de video.
Jarenlang voel je: aan mijn lijf klopt van alles niet. Maar je schuift het voor je uit, want je moet eerst ruimte vinden om eraan te beginnen. Je probeert van alles, maar strandt steeds. Het voelt als de Kilimanjaro beklimmen, te groot, te omslachtig. Maar wat als we je vertellen dat een leven zonder buikpijn, een leven zonder eczeem, echt mogelijk is? Zelfs het pollenseizoen is nu nauwelijks een last meer, terwijl we er vroeger enorm veel last van hadden. Je kunt echt met je lijf aan de slag gaan en dingen shiften, waardoor je je zoveel beter voelt.
De signale negeren
Soms zijn we gezegend met een lijf dat veel aankan, waardoor we juist de signalen negeren. Tot het niet meer gaat. Buikpijn werd zo'n symptoom dat ik niet meer kon negeren. Wenen van de buikpijn, en dan naar de dokter gaan, waar niet geluisterd werd. Ik werd afgewimpeld, zelfs naar een diëtiste gestuurd, en overal aangekeken alsof mijn klachten overdreven waren. Maar je voelt daar zit iets, het kan toch niet meer. Zeker in stressvolle periodes met een zieke vader, jonge kinderen en en studie, kunnen de signalen escaleren.
Alleen al dat er iemand oprecht naar je luistert, maakt een wereld van verschil. Als jij zegt dat je 'dat' en 'dat' hebt, dan is dat zo. Toen pas besefte ik dat ik al jaren met sluimerende buikpijn rondliep. Ik ben zo blij dat ik ben beginnen luisteren naar de signalen van mijn lichaam.
Van Eczeem tot Energie
Toch zat er weerstand: ik kan niet starten, geef mij iets kleins. Totdat ik vol eczeem stond en het niet meer wegging. Ik smeekte de huisarts om hulp en kreeg zware cortisonen voorgeschreven. Er werd niet gevraagd naar mijn leven, terwijl ik megazotte uren klopte. Ik at gezond en was toch opgezwollen, viel niet meer af. Zo frustrerend!
Maar dan vind je de juiste holistische therapeut. Voor ons was dat een keerpunt, dankzij de begeleiding van onder andere Coach Sassy en Lily Joan. Na twee à drie weken begonnen de symptomen te zakken: geen opgeblazen buik, een betere nachtrust. Het besef: je kon pas aan je lijf werken als je eerst ruimte creëerde. Het is even wennen, zoals het niet meer eten van boterhammen als lunch. Maar aan je lijf werken is een vorm van zelfliefde.
Voeden, niet vullen
In het begin kan het overweldigend lijken wat je wel of niet mag eten. Ik ben immers opgegroeid met 's ochtends boterhammen, 's middags boterhammen en 's avonds pasta. Maar je vindt nieuwe gerechten en leert veel gevarieerder en gezonder eten. De struggle om goede recepten te vinden, of de angst dat het vies of veel werk zal zijn, is begrijpelijk. Maar er zijn oplossingen: je kunt bijvoorbeeld via Ekomenu of andere diensten maaltijdboxen vinden die rekening houden met specifieke dieetwensen, zoals glutenvrij. Je smaak verandert en je leert je eigen lichaam voeden, niet alleen vullen.
Onze mantra: Mijn lichaam is een tempel: die wordt geëerd en verzorgd.
De conclusie is duidelijk: luister naar je lichaam, zeker als het praat, en al helemaal als het roept. Van zodra je luistert naar de signalen van je lichaam, of het nu fluistert, zegt of roept, moet je handelen. Luister naar je lijf: naar stress, toxische dynamieken, en je voeding. Ga aan de slag. Het loont.