Wat als je niet gek bent, maar ontregeld?

Hier kan je de aflevering bekijken. Lees je liever, dan kan je een samenvatting lezen onder de video.

Ken je dat gevoel? Dat je hoofd overuren draait, je lijf gespannen is, en je gedachten alle kanten op vliegen? Misschien heb je zelfs weleens gedacht: "Er is iets mis met mij," of "Ben ik gek geworden?" We duiken in een belangrijk inzicht dat ons leven heeft veranderd: wat als je niet gek bent, maar simpelweg ontregeld?

We leven met z'n allen in een wereld waar het tempo hoog ligt en de eisen vaak torenhoog zijn. Het is makkelijk om dan in een overlevingsmodus terecht te komen, waarin je lichaam en geest niet meer optimaal functioneren. Dit is niet abnormaal; integendeel, we zijn allemaal weleens ontregeld, de één wat meer dan de ander. Het is vaak pas wanneer je op een punt komt dat het écht niet meer gaat – je wordt wakker en voelt die diepe onrust – dat je beseft dat er iets moet veranderen. Je verlangt ernaar om die 'kop' even af te zetten, om die constante stroom van gedachten te stoppen en gewoon even 'lalalala' te kunnen zijn.

Mindsetwerk versus echte regulatie

In de wereld van persoonlijke ontwikkeling hoor je veel over 'mindsetwerk'. En ja, je hoofd gebruiken is zeker belangrijk. Maar wat als je merkt dat enkel strategieën en positieve gedachten niet voldoende zijn? Dit is waar het verschil zit tussen puur mindsetwerk en echte regulatie. Je kunt met je hoofd wel weten dat er iets moet veranderen, maar je lichaam moet ook de ruimte krijgen om hierin mee te gaan. Verandering initieer je pas echt wanneer het van binnenuit komt, vanuit een diepgevoelde beweging in je lijf. Het is de kunst om weer te leren voelen en vanuit dat lijfelijke besef te handelen. Jarenlang hebben we geleerd om te veel in ons hoofd te zitten, en eerlijk is eerlijk, het is verdomd moeilijk om die verbinding met ons lijf terug te vinden.

Ons eigen verhaal: de overlevingsmodus

Net als jij hebben ook wij de momenten gekend dat we dachten dat we in een eindeloze put zaten. "Hoe kan die put nog dieper gaan?" dachten we dan, of "Stopt dit ooit?" De eerste keer dat je zoiets meemaakt, voelt het uitzichtloos. Je doet alles op de manier die je kent, en ineens werkt niets meer. Misschien gebruikte je copingmechanismen zoals eindeloos tv-kijken om je hoofd uit te zetten, of greep je vaker naar een glaasje wijn, of troostvoeding. Wij zijn daarin ook eerlijk geweest: we drinken nu veel bewuster, omdat we hebben ingezien dat het ons niet meer diende.

Elke keer dat je zo'n moment van bewustwording ervaart – "dient dit me nog?" – is een stap vooruit. Of het nu gaat om dagenlang gamen, ongezond eten, of jezelf opsluiten: gun jezelf dingen, maar check altijd in of je jezelf niet saboteert. Sommige van deze gedragingen zijn zo genormaliseerd dat het gek voelt als je er afstand van neemt. Wij dachten weleens: "Worden we nu saai?" Maar het diende ons gewoon niet meer, en dat is helemaal oké. Dicht bij jezelf blijven is het belangrijkste, in plaats van te vervallen in 'slechte' routines vanuit angst.

Kleine stappen, grote impact

Als je merkt dat je jezelf stokken in de wielen steekt, is dat een teken. Een teken dat je klaar bent voor de volgende stap, om lichter en vrijer te leven. En nee, je hoeft je leven niet 180 graden te draaien. De neiging tot 'quick fixes' is groot, maar laat het toe om kleine stapjes te zetten. Het zijn niet de gigantische sprongen die het verschil maken, maar juist die kleine, consistente acties die uiteindelijk een enorme sneeuwbal in gang zetten.

Soms zit pijn uit het verleden, opgedaan door je 'kleine ikje', zo diep geprogrammeerd dat het in je onderbewustzijn vastzit. Deze overlevingsmechanismen dienden je ooit, maar werken nu misschien tegen je. Kijk ernaar met mildheid en liefde. Het is geen falen, het is een kans om te groeien. Maak het klein, geef jezelf de ruimte om die 'potjes' te openen, en weet dat rust en de juiste intentie essentieel zijn.

Het is een pad, geen bestemming. Maak je pad leuk, vol observaties en zachte acties. Want nee, je bent niet gek. Je doet het gewoon anders, en dat is krachtig.

Vorige
Vorige

Hoe je zenuwstelsel je leven bepaalt

Volgende
Volgende

Kleine momenten van zelfzorg